20 Mayıs 2015 Çarşamba

Çocuklarda Korkuyla Nasıl Başa Çıkabiliriz?


Ben 4 yaşıma kadar her gece “ Aslan ağzını açıyor beni yiyiyor” diye uyanmışım. Rüyayı çok iyi hatılıyorum ve gerçekten koca bir aslan ağzını açıyordu, tam beni yiyecekken ağlayarak uyanıyordum. Babam veya annem hemen yanıma geliyor ve beni tekrar uykuya döndürüyorlardı. Şimdi kızım benzer korkuları dillendirmeye başladı. Önce izlediği çizgi filmdeki bir yerden “Korktum” demeye başladı. Daha sonra “Camdan ses geliyor kapat camı” ve yenilerde uyku öncesi ayak ucunu gösterip “ Buradan kediler çıkıyor korkuyorum” demeye başladı. Etrafımda aynı yaşlarda olan arkadaşlarımın çocuklarında da benzer korkular olduğunu gözlemlediğim için, çok da panik olmadım. Anladım ki bu yaş döneminde bu korkular başlıyor. Karıncalardan, uçaklardan, sesli olan Belediye arabalarından korkan çocuklar var. Ses ve görüntü çocuklar için sanırım korkutuculuğun derecesini artırıyor. Eminim ki sizin çocuğunuz da bunlar gibi şeylerden korktuğunu dile getirmiştir veya daha yaşı küçükse getirmeye başlayacaktır. 

Yeni gittiğimiz ve memnun kaldığımız pedagogumuzla konuştuğumuzda “Korku” kelimesini ona unutturmaya çalışmamızı söyledi. Bunun için kızımın korktum dediği anda “Aaa Mickey orada sanırım lambaları deniyor biz de deneyelim gel”, bahçede çimenlerden korkarsa “ Aaaa gel ayaklarımızı çıkarıp basalım ne şeker çimenler”, karıncalardan korkarsa bir tanesini elinize alıp “ Bak ne minicikler mama bulmaya çıkmışlar”, odasındaki bir şeyden korkarsa “ Ona iyi geceler dileyelim, o da gidip uyusun” gibi o anda dikkatini çekecek kelimelerle “Korku” kelimesini unutturmamızı önerdi. 

Biz de aynen bu şekilde yapmaya başladık ve gördük ki gerçekten hemen yeni tepkimize odaklanıyor ve korktum demeyi bırakıyor. Gerçekten korkusu olan birine “ Korkma” veya “Korkacak bir şey yok” demek çok garip gelir bana. Çünkü o kişinin elinde değildir korkmak. Ama çocuklarımızın bu yaşlarda korkmaları, korkmaktan çok sanırım korku duygusuyla tanışması. Ama tabii bazı şeylerden gerçekten de korkabilir. Bunu zaten vücut dilinden ve tepkilerinden anlarsınız. Bazen ben de Ada’nın dikkatini dağıtamıyorum. O zaman korktuğu şeyden Ada’yı sakince uzaklaştırıyorum. Uzaklaştıramayacağım bir şeyse o zaman kendini güvende hissetmesi için hemen sarılıp kucağıma alıyorum. Ama yine “Korktun mu?” veya “Korkma” demeden, “Gel biz de şuraya gidelim” veya “Hadi bir de buna bakalım” gibi ortamdan onu uzaklaştırıyorum. 


Sizin çocuğunuz da Ada gibi korku kelimesini kullanmaya başladıysa, baştan bu yöntemlerle onu bu fikirden uzaklaştırabilirsiniz. Bunları yaparken onun korkusunu anlıyor, ciddiye alıyor ve sakince çözüm buluyor gibi davranmaya özen göstermek gerekiyor sanırım. Ama ciddi anlamda bir fikre veya bir şeye korkusu varsa o zaman bir pedagogla görüşmenizde yarar olabilir. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder