Bebeğimiz doğduğu zaman gündüzleri her fırsatta
uyur. Zamanla gündüz daha fazla ayık kalmaya, etrafıyla ilgilenmeye ve gündüz uykularını
3 sefere düşürmeye başlar. Bunlar; sabah uykusu, öğlen uykusu ve akşamüzeri
kestirmesidir. Ne yazık ki ben, Ada’yı akşamüzerleri uyutmam gerektiğini başlarda
bilmiyordum. Dolayısıyla 4. aya kadar iki uyku yapan Ada, akşam saatlerinde çok
yorgun oluyor ve çok huysuzlanıyordu. Geç farkına vardığım için 4. aydan
itibaren saat 16.30 gibi 30 dakikalık kestirme yaptırmaya başladım. Üçüncü
gündüz uykusu 9.aya kadar devam etti. Akşamüzeri az da olsa uyuyan bebek, daha
dinlenmiş ve akşamları daha kesintisiz uyumaya başlıyor. 9. aydan itibaren üçüncü
uyku olan akşamüzeri uykusuna yatırmakta zorlanmaya başladım. Ada’yı yatağa yatırdığımda hiç olmadığı kadar
ağlamaya ve yatağında ayağa kalkmaya başladı. Sonunda üçüncü gündüz uykumuzu 9,5
aylıkken yavaş yavaş kestik.
Kaldı elimize 2 gündüz uykusu. Sabahları
06.30 gibi uyanan Ada, 09.00-09.30 gibi ilk sabah uykusunu, 13.30 gibi de öğlen
uykusunu yapıyordu. Uyku eğitimi aldığımız zaman Pınar Hanım, “15.aya kadar iki
uykuda tutmanızı öneririm” demişti. Ada 14 aylıkken sabahları 07.00 gibi
kalkmaya başladı. Böylece sabah 09.30 civarında uyutmama itiraz etmeye ve
ağlamaya başladı. Bu itirazı, 9 aylıkken yaşadığım akşamüzeri uykusunu bırakma dönemini
hatırlattığı için hemen anladım. Sabah uykusunu bırakmak istiyordu. Ben de
yavaş yavaş bıraktırdım. Sabah 07.00 gibi kalktığı zaman sabah uykusunu yaptırmayıp,
13.30 yerine 12.30’da öğlen uykusuna yatırdım. Zaten daha fazla ayakta
kalamıyor ve uykusunun geldiğini belli ediyordu. Eğer Ada sabah 06.00-06.30
gibi kalkarsa huysuzluğundan ve esnemesinden uykusu geldiğini anladım ve 09.30
gibi yine sabah uykusuna yatırdım. Böylece her gün olmasa da, erken kalktığı
zaman sabah uykusu yapmaya, biraz daha geç kalktığı zamansa sabahları uyumamaya
başladı. Yani kademeli olarak, onun uyku belirtilerine göre sabah uykusunu
kaldırıyorum. Akşam uykusu ise hiç değişmedi banyo sonrası 19.30’da her akşam uykuya
yatıyor.
Sabah uykusu bittiği zaman ben biraz karaları
bağladım. 1 saat de olsa sabah o uyurken en azından bir gazete okuyordum,
bilgisayarda işlerimi yapabiliyordum. Sonra fark ettim ki, sabah uykusunun
kalkması bize biraz da özgürlük verdi. Çünkü hafta sonları eşim ve Ada’yla
beraber 15 aydır sabah uykusu yüzünden yapamadığımız Pazar kahvaltılarımızı dışarıda
yapmaya başladık. Hem bana hem de Ada’ya değişiklik oldu. Hafta içi yeni
yerlere gidebilme ve sabah uykusu olmadığı için koştur koştur eve dönmeme
özgürlüğümüz oldu. Sadece öğlen uykusu olduğu için daha da uzun uyumaya
başladı. Öğlen uykusu ise 4 yaşına kadar devam ediyormuş. Esas o bittiği zaman
anneler karaları bağlıyormuş ama neyse ki daha 3 senemiz var…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder